De onafhankelijke republiek van Pisco

We hebben gegeten in Chipe Libre, “de onafhankelijke republiek van Pisco”, zoals ze zichzelf noemen. Het is een mooi restaurant in de oude volkswijk José Victorino Lastarria. Zomer en winter zijn de straatjes hier bezaaid met stalletjes en verkopers, overal zijn terrassen. Het is gezellig en knus, maar Heike waarschuwt me goed op mijn spullen te letten. Dit is ook het gebied waar zakkenrollers hun slag slaan.

Pisco is een sterke drank die gedestilleerd wordt uit druiven. Wij hebben ‘Pisco sour’ gedronken: dan wordt er limoensap en limoensiroop aan toegevoegd. Bovenop komt een laagje geklopt eiwit. Daar weer bovenop een versierinkje van ‘Angostura bitters’ (zoals je op je cappuccino wat cacao krijgt). Het drinkt lekker weg! Ik ben weinig alcohol gewend, dus dan is het zaak om niet te snel te drinken.

Op weg naar het restaurant ben ik eerst naar het huis van Heike gelopen. Je kunt het in 31 minuten lopen volgens Google. Nu stapt Google aardig door, en ik neem niet de binnendoor weggetjes dus ik moet wat meer tijd nemen. Zeker omdat ik geen ster ben in het vinden van de juiste route - dat weet iedereen die wel eens met mij op reis geweest is.

Het volgende heb ik bedacht: Ik loop mijn straat uit totdat ik de straat van Heike tegenkom en sla dan linksaf. Maar naar welke kant moet ik mijn straat uitlopen? Uiteindelijk moet ik naar het noorden. Dat is makkelijk, want de zon staat in het zuiden. Maar dat klopt niet met wat Google mij vertelt. Huh?! Oh wacht. Ik ben op het zuidelijk halfrond. De zon staat hier in het noorden! Hij draait ook tegen de klok in. Dat is even wennen!