Naar de lagunes

Vanmorgen stonden we om 6:30 ons van top tot teen in te smeren met zonnebrand. Het badpak alvast aan, want bij de lagunes zijn geen badhokjes. Bovendien heeft elke groep maar één uur de tijd om te zwemmen en rond te hangen in het gebied.

Stipt om zeven uur haalde het busje ons op. Wij waren de eersten. Dat is niet gunstig, want dan rijd je dus het hele stadje rond om de andere gasten op te halen. Op weg naar de lagunes had de organisatie een mooi uitzichtspunt gekozen om het ontbijt te nuttigen. Een keurige tafel vol met broodjes, beleg en divers warme drankjes (zelf met poeder aanlengen natuurlijk). Het was er inderdaad mooi, maar heel koud! Het was onder nul, en op zo’n uitzichtspunt waait het natuurlijk ook nog. De verhuurster van ons appartement zei dat het nu ongewoon koud is. Zij woont hier al haar hele leven, maar ze heeft het zo vroeg in het jaar nog nooit zo koud meegemaakt. “En de winter moet nog komen!” – zei ze.

Over een grindweg van ongeveer een uur bereikten we de lagunes. We waren de eerste groep, dat was gunstig. Helaas waren de bewakers er nog niet. De gids mopperde tegen de chauffeur: “Ik zei het je toch! Dat gebeurt altijd, ze zijn altijd te laat!” Ik geloof dat dit soort attracties beheerd worden door de oorspronkelijke bevolking van het gebied. Ter plekke moesten we contant betalen voor de toegang tot dit park.

Er stromen rivieren door dit gebied. In San Pedro ook, al is het een heel kleintje. Toch genoeg voor een oase van een strook met bomen. Zo is deze plaats ook ontstaan. Één rivier is ondergronds gegaan door menselijke activiteit, namelijk het mijnen van zout. Op een paar plekken borrelt de rivier naar de oppervlakte, dwars door de zoutlagen heen die er liggen. Zo zijn de lagunes ontstaan. Ze zijn inderdaad blauw! Ik wist nooit waar ‘the blue lagoon’ op sloeg – op zoiets dus! Het was nog steeds koud toen we daar aankwamen, ook al scheen de zon fel. Ook het water van de lagune was koud. Maar we hadden ons niet voor niets zo uitgesloofd vroeg in de ochtend. Dus wij de kleren uit en zwemmen in de lagune! Na de eerste schrik was het wel even uit te houden. We probeerden een paar slagen te zwemmen, maar dat lukt helemaal niet omdat je voeten boven het water uit steken. Door al het zout wordt je naar boven geduwd. Wonderlijk om te voelen. Blij dat we maar doorgezet hebben.